Xa dende pequeno afecciónase ao debuxo, calquera superficie era boa para debuxar, calquera momento o idóneo, calquera veciño servía de modelo… Igualmente a afección e admiración por debuxar cabalos vénlle de neno, xa que a súa rúa era a entrada dos cabalos que acudían á feira das San Lucas de Mondoñedo. No bacharelato deu grandes mostras de poder dominar creacións e técnicas variadas. Grazas á presencia do seu profesor de debuxo, o escultor valenciano Puchades, Vizoso fórmase aínda máis e sácalle partido á súa facilidade para o debuxo. No 1966 xa realizara a ilustración dun libro, no 1968 conseguía o Premio Nacional de Escultura, aprendía do cazoleiro Tito Freire e rotulaba camións no taller dos Lichos en San Lázaro, o cal lle proporcionaba certo alivio económico, o mesmo que cando podía conseguir algún traballo eventual, como foi a restauración realizada entre 1966 e 1968 na catedral de Mondoñedo.